Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από την εφηβεία και μετά, ταλαιπωρούμουν πολύ με το σώμα μου και τις τεράστιες αυξομειώσεις που είχα στο βάρος μου. Κατά καιρούς προσπαθούσα να κάνω μόνη μου διατροφή, κόβοντας αυτά που θεωρούσα ότι με παχαίνουν ή ελαττώνοντας σημαντικά την ποσότητα και τα γεύματα μου, με αποτέλεσμα να χάνω […]

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από την εφηβεία και μετά, ταλαιπωρούμουν πολύ με το σώμα μου και τις τεράστιες αυξομειώσεις που είχα στο βάρος μου. Κατά καιρούς προσπαθούσα να κάνω μόνη μου διατροφή, κόβοντας αυτά που θεωρούσα ότι με παχαίνουν ή ελαττώνοντας σημαντικά την ποσότητα και τα γεύματα μου, με αποτέλεσμα να χάνω βάρος το οποίο το έπαιρνα αμέσως μόλις ξέφευγα λίγο από το πρόγραμμα που είχα φτιάξει για τον εαυτό μου, μιας και το θεωρούσα αρκετά καταπιεστικό, μη μπορώντας μετά από ένα σημείο να αντισταθώ στους θερμιδικούς πειρασμούς.
Έτσι λοιπόν, για να αποφύγω αυτή την ταλαιπωρία που ασκούσα στο σώμα μου με τις αυξομειώσεις βάρους και κυρίως στην ψυχολογία μου, αφού δεν έφτανα μόνιμα στο επιθυμητό αποτέλεσμα, απευθύνθηκα στην Παναγιώτα Βασιλάκη, γνωστή διατροφολόγο που μου σύστησε μία συνάδελφός μου, καθώς είχε μείνει κι εκείνη πολύ ικανοποιημένη από την προσπάθεια που έκαναν μαζί για την απώλεια βάρους.
Το άγχος μου μεγάλο, γιατί δεν είχα τολμήσει να ανέβω στην ζυγαριά ξανά μιας και ήξερα ότι έχω πάρει πολλά κιλά για τα δεδομένα τα δικά μου, κοινώς… είχα αφεθεί.
Κλείσαμε λοιπόν το ραντεβού και με επισκέφθηκε σπίτι για να με ζυγίσει, να μετρήσει το λίπος του σώματός μου και να συζητήσουμε το στόχο που βάζουμε από εδώ και πέρα -για τα κιλά που πρέπει να χαθούν – καθώς και τις διατροφικές μου συνήθειες. Εκεί που καταλήξαμε, ήταν πως πρέπει να χαθούν 14 κιλά λίπους. Ένα νούμερο που με τρόμαζε απίστευτα, καθώς ένιωθα ότι θα πρέπει να πεινάσω πάρα πολύ για να το καταφέρω αυτό και κυρίως να σταθεροποιηθώ στα κιλά που θα κατέληγα, με έξτρα βαθμό δυσκολίας, ότι εγώ απεχθάνομαι την γυμναστική και είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν θα κάνω ποτέ.
Την επόμενη μέρα, περίμενα με ανυπομονησία να μου στείλει στο προσωπικό μου email την διατροφή που θα έπρεπε να ακολουθήσω για ένα χρονικό διάστημα, μέχρι να την αλλάζαμε πάλι – καθώς δεν μπορεί να είναι η ίδια συνέχεια. Το άγχος μεγάλο, περιμένοντας αυτό το “βάρβαρο” πρόγραμμα πείνας, που είχα στο μυαλό μου, που θα έπρεπε να ακολουθήσω.
Όταν λοιπόν μου δόθηκε η διατροφή, με την πρώτη ανάγνωση κατάλαβα πως, όχι μόνο δεν ήταν βάρβαρο, αλλά τα γεύματα που μου ζητούσε να κάνω, ήταν πολύ παραπάνω από αυτά που συνήθιζα εγώ. Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε…
Η αλήθεια είναι, πως τις πρώτες 5 ημέρες, ένιωθα ένα κενό στην διατροφή μου. Όχι πείνα, αλλά ένιωθα αυτό το “ανικανοποίητο”. Ότι, δηλαδή, μετά από μία καθημερινότητα που έτρωγα ότι ήθελα ανεξάρτητα από το πόσο ανθυγιεινό ήταν, τώρα η διατροφή περιελάμβανε υγιεινές και νόστιμες επιλογές. Επομένως, τις πρώτες 5 μέρες ήταν λες και κάνω “δίαιτα στο μυαλό” , όχι στο σώμα, μιας και έπρεπε να αγαπήσω τις νέες μου συνήθειες. Και πράγματι τις αγάπησα καθώς την δεύτερη εβδομάδα, έκανα το πρόγραμμα ευχάριστα, χωρίς κανένα πρόβλημα. Ειδικά όταν με ζύγισε η διατροφολόγος μου, μετά από 2 εβδομάδες και είχα χάσει 2.5 κιλά λίπους. Από εκεί και πέρα όλα πήγαιναν πολύ καλά και στο σώμα μου και κυρίως στην ψυχολογία μου.
Έτσι λοιπόν προχώρησαν όλες οι ημέρες. Διαφορετικές επιλογές φαγητού, ωραίοι συνδυασμοί, αγαπημένα φαγητά, καμία στέρηση μιας και οι ποσότητες ήταν αρκετές για να χορτάσεις. Μάλιστα πολλές φορές ένιωθα πλήρης, μη μπορώντας να φάω όλο το γεύμα που μου ζητούσε το πρόγραμμα διατροφής μου.
Και κάπως έτσι μέσα σε 4 μήνες τα κιλά αυτά χάθηκαν. Το απίστευτο τελικά δεν ήταν αυτό. Το απίστευτο είναι ότι 1 χρόνο μετά από αυτή την διατροφή, “μακριά” πλέον από την διατροφολόγο μου, είμαι ακριβώς στα ίδια κιλά που με άφησε όταν τελειώσαμε την δίαιτα. Χωρίς να έχω πάρει ξανά περιττό βάρος, ούτε λίπος μιας και το “μυαλό” μου έμαθε στις νέες διατροφικές συνήθειες. Και ακόμη και στους πειρασμούς που υποκύπτω κάποιες φορές, το βάρος μου είναι σταθερό καθώς πλέον έχω μάθει να τρέφομαι σωστά χωρίς να στερούμαι και χωρίς να πεινάω.
Τελικά, έχω το σώμα που θέλω, χωρίς κόπο, χωρίς ιδρώτα – μιας και όπως εξήγησα δεν γυμνάζομαι – και πλέον αγαπώ τον εαυτό μου όπως του αξίζει γιατί ξέρω πλέον και τον ορίζω εγώ.
Δήμητρα Παυλάτου.